The Wolf of Wall Street (2013)
The only thing standing between you and your goal is the bullshit story you keep telling yourself as to why you can’t achieve it.
Jordan Belfort
Scorseseov “The Wolf of Wall Street” bazira se na autobiografiji Džordana Belforta, koji je, koristeći rupe u zakonu, maltene ni od čega stvorio multimilionsku brokersku imperiju, proživeo ‘američki san’ i završio u zatvoru.
My name is Jordan Belfort. I’m a former member of the middle class raised by two accountants in a tiny apartment in Bayside, Queens. The year I turned 26, as the head of my own brokerage firm, I made $49 million, which really pissed me off because it was three shy of a million a week.
Film je besprekorno snimljen (nominacije za najbolji film i režiju) i, iako traje tri sata, ni na trenutak nije dosadan, a dobrim delom je čak veoma zabavan. Leonardo Dikaprio je briljirao u glavnoj ulozi, ali, kao i obično, ostao samo na nominaciji za Oskara. Podršku mu pružaju Džona Hil (takođe nominovan), Margot Robi, Metju Mekonahi i još niz ne tako velikih, ali ništa manje dobrih glumaca.
Ako tražite istovremeno dramatičan i duhovit prikaz života na visokoj, ali klimavoj nozi, novopečenog bogataša koji živi ludo i brzo u seks, droga i još droge maniru, na pravom ste mestu. Kako bi ste stekli neku ideju o eksplicitnosti i dekadenciji u ovom filmu, zanimljiv je podatak da je Dikaprio jednom prilikom kao inspiraciju i uzor naveo ostvarenje Tinta Brasa “Caligula” (1979).
Let me tell you something. There’s no nobility in poverty. I have been a rich man and I have been a poor man. And I choose rich every fuckin’ time. Because, at least as a rich man, when I have to face my problems, I show up in the back of the limo, wearing a $2000 suit and a $40,000 gold fuckin’ watch.
No, iako ova priča ima naznaka društvene kritike i potencijala za dublji i ozbiljniji film, on ipak ostaje u domenu tipičnog američkog blokbastera, bez naročite dubine i poente.
7,5/10
Responses